رابطه بین پیوند والدینی و اضطراب امتحان با نقش میانجی‌گری کمال‌گرایی ‏در دانشجویان ‏ ‏

پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه­ای کمال­گرایی در رابطه بین پیوند والدینی و اضطراب امتحان دانشجویان می­باشد. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. بدین منظور از بین 586 نفر، 207 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیضا به شیوه نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای و با استفاده از جدول مورگان، به وسیله پرسش نامه­های پیوند والدینی پارکر و کمال­گرایی، اضطراب امتحان مورد آزمون قرار گرفتند. یافته­های حاصل به وسیله  تحلیل مسیر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج از نقش واسطه­گری کمال­گرایی حمایت کرد. الگوها برای هریک از متغیرهای پیش­بین برای پیش­بینی متغیر ملاک از طریق متغیر رابط، متفاوت بود. یافته ها نشان داد رابطه صمیمانه پدر و مادر با واسطه­گری نگرانی در مورد اشتباهات و تردید نسبت به اعمال بر روی اضطراب امتحان اثر غیر­مستقیم و منفی دارد. از طرفی تلاش برای وابستگی پدر اثری غیرمستقیم و مثبت از طریق واسطه­گری نگرانی در مورد اشتباهات بر روی اضطراب امتحان دارد. همچنین بی­توجهی پدر و مادر اثر غیرمستقیم و منفی که با واسطه­گری نگرانی در مورد اشتباهات و تردید نسبت به اعمال بر روی اضطراب امتحان داشته و تشویق به استقلال پدر با واسطه­گری تردید نسبت به اعمال در فرزندان اثری غیر­مستقیم و منفی داشته است. نتایج حاکی از آن است که در بسیاری از روابط والد-فرزندی نه تنها پدر نقش تأثیرگذاری در آینده فرزندان خواهد گذاشت، بلکه گاهی اوقات عملکرد مهم­تری در مقایسه با مادر دارد.